حرف...!

بعضی حرفا رو

هر چقدر هم بقیه بگن

تا خودت تجربه نکنی

و به غلط کردن نیفتی بـاور نمی کنی ...!

 

صدای ما رو

از پشت شیشه ی مانیتور می شنوید...

مانیتوری که الان ، خیلیا پشتش بغض دارن

مانیتوری که الان ، خیلیا دستشون

زیر چونشونه

در ضمن ،

پشت همین مانیتور هم خیلیا دلشون گرفته.....

چه خوب است که هیچ چیز هرگز

بی نقص نیست

همیشه می توان امید داشت

قفل بسته ی در

زنگ زده باشد

طناب دور گردنت

پوسیده باشد

و سیاهچاله ی اسارتت

شکافی داشته باشد برای ورود نور

یک دنیای ناقص را

همیشه بیشتر از یک بهشت متعالی

می توان دوست داشت!

یــِـﮧ وَقتــهــآے میـرے رو پُسـت وعَـڪسهـآیَش یـِﮧ ڪـآمِنتـے بـِزارے (!)

حَرف دِلتِـُـو بهش بِگــے

ڪِـﮧ چقـَـدر بَرآت عـَـزیزه....

وَلــے میبینـے خیلــے هآ اومـَـدَن حرَفهـاے تو رو بهـِــش میزَنـَטּ




✖ عـَـزیــ✶ــزَم



✖ عآشقتـَـ✶ــم



✖ جآنــَـ✶ــم


✖ فَدات شـَـ✶ـــم




تـــو میمونــــے و یـﮧ دُنیــــا حَرف نَگُفتــــﮧ....
فَقَط واسـَـش لایـــڪ میزَنـــے ...
ڪاشـ بِدونـــه این / لآیـڪ / یَعنــــے یه دُنیا بُغـــضُ و حـَــــرف...!

....
مـــی گـُــویــَـنـــد

تــُــو مَــــرا بآیــِک جُمـــــلـــﮧ

یـِــک لَبـــــخـنـــد،،،

بـِـــﮧ بــازی میـــــگیــــری ...

مــــــی گـُــــوینــــد تـَــرفنــد هـــآیت

شِـــیطنـــتهــــآیت و دروغ هآیـــت را نمــــی فَهمَــــم

مــــــی گویند ســــآده ام

اما تــــُـو ،ایــن را باوَر نَکـُـن

مـــَـــــن فـــــقــــــط دوســـتـــَــت دارم ،هَمیـــــــــن!!

و آنــــها این را نِمـــــــی فـَـــهمنــــد....

کوچه های قدیمی را باریک میساختن
تا آدم ها به هم نزدیک شوند...
"حتی در یک گذر"
اکنون چه آواره ایم...
در این همه اتوبان پهن...

همه چیز را هم شست…
هوا هم عالی شد…
فایده اش برای من چیست؟
هوای دل من بی تو پس است....

وقتـــی بغــــض میکـــُنی

وقتـــی دآغونــــی

وقــــتی دلــِت شکــــستـ ه

دقیقــــا همیـــن وقـــــتآ

انقــــدر حـ ـرف دآری کـــه فقــط میتونــی بگـ ـی :

"بیخـــیال"

پس بیخیال............

از " جـان دادن " هــم سـخـت تـر اسـت

ایـن لبـخـنـدِ مصنوعــے

خیلی مواظب باش!

اگه با شنیدن صداش دلت لرزید..

اگه با بدیهاش نرفتی و موندی..

دیگه تمومه!!‏..

اون شده همه دنیات..‏!!‏

ای خــــدا...!
چقــــدر دلـــم پـــر درد اســت امــشب...!
کـــاش خـــودم هـــم مثل ســــیـــگــارم...
مـــیســـوخــتم...
دود میشدم...
امـــشـــب تـــمـــام مـــیشـــدم...!

حــال ِ مــن خــوب است
امــا
عــالی می شــوم
وقــتی کــه
تــــو…
با نگــرانی در آغوشــم می گــیری و می گویــی :
نــه عــزیزم ، تو خــوب نیســتی.....

حرفهایم
در دل میمیرند...

اشکهایم
در چشمانم می خشکند

پاهایم
از حرکت می ایستند

بغضم در گلو میمیرد...

من مدت هاست
برای خندیدن...............
از غصه هایم اجازه می گیرم!

.صبر کن سهراب ! قایقت جا دارد؟آب را گل کردند چشم ها را بستند و چه با دل کردند …وای سهراب کجایی آخر ؟ … زخم ها بر دل عاشق کردن ، خون به چشمان شقایق کردند…ای سهراب کجایی که ببینی حالا دل خوش سیری چند ؟صبــــــــ ـــــــــر کن سهــــــــ ـــــــراب …!قایقت جا دارد؟ من را نیز با خود ببر ، اینجا عاشقی بین مردم مرده است . . ....